درایو حالت‌جامد (Solid State Drive) یا SSD ، ابزار حافظه رایانه‌ای است که از تراشه برای ذخیره‌سازی دائم داده‌ها استفاده می‌کند.
SSD توانسته جایگزین مناسبی برای هارد درایو سنتی (HDD) شود. در واقع SSD حافظهٔ مبتنی بر حافظه فلش است که در مقایسه با HDD برق کمتری مصرف می‌کند و از مقاومت بیشتری نیز برخوردار است. هارد دیسک‌ها صفحاتی به نام پلاتر و هد دارند که این هد اطلاعات را از روی صفحات می‌خواند. بر خلاف آن، هیچ‌کدام از اجزاء داخلی SSD در حال چرخش نیستند و یک حافظه فلش است که فوق‌العاده محکم و بادوام است. در نتیجه در اثر سقوط از ارتفاع کاملاً مقاوم بوده و نسبت به HDD دوام بیشتری دارد.
از آنجایی‌که مزایای استفاده از SSD قابل توجه است به لحاظ قیمت نیز با HDD کاملاً متفاوتند. از معایب SSD می‌توان به حساس بودن ولتاژ ورودی آن گفت که بعضی مواقع با یک برق رفتگی ساده امکان این وجود دارد که همه اطلاعات یا حداقل یکی از درایوهای هارد SSD به‌طور کامل حذف شوند؛ لذا بهتر است هیچگاه اطلاعات شخصی خود را در هارد SSD ذخیره نکنید.
نسل جدید حافظه‌های SSD ، بنام M.2 nvme است که از لحاظ سرعت و خواندن و نوشتن و کارایی فوق‌العاده هستند. به‌طورکلی حافظه M.2 از درگاه PCIe استفاده نموده و سرعت آن تا ۶ گیگابایت در ثانیه می‌رسد.